Bukan pasal sailormoon

























Aku rindu perasaan tatap awan dari atas. Maksud aku bukanlah aku sudah ke syurga. Nak mimpi syurga pun susah. Nak bau syurga pun bukan senang weh.

Pernah fikir kenapa letaknya syurga tu di atas langit, bukan kat bawah laut? Sebab kalau diikutkan kedua-duanya infiniti. Macam-macam boleh teroka dan jumpa benda baru.

Semalam dan beberapa hari lalu juga hari ini, bulan jelas kelihatan menunjukkan rupa. Kalau tak ada test yang bertimbun ni aku dah meronggeng pergi duduk tanah lapang baring tatap dada langit kasi kenyang-kenyang dah.

Fenomena supermoon.

Waktu ni kalau nak buat puisi cinta memang feel dia lain macam punya mari. Sungguh. Betul-betul ni.

4 comments:

@amabanzai said...

kadang pandang awan langit bintang laut pantai, hati boleh jadi tenang. heh. nikmat.

Pisey said...

ama
true (; sebab tu kalau ada rindu pada apa-apa/siapa-siapa, Dia yang faham lebih. sebab tu Dia cipta tunjukkan sedikit dari keindahan yang Dia punya.

oranglidi said...

ha'a. smalam bulan mengambang kan..

aku masih kurang faham kenapa graviti dari bulan boleh tarik air lautan yg mnyebabkan fenomena air pasang.

[duk atas padang sambil nengok bulan bintang memang bes. amboi, wat puisi cinta ya.]

Pisey said...

oranglidi
klimaks 19mac yang jarak paling dekat tu. huhu. memang nampak besar dan jelas anggun bulan malam tu.

puisi cinta duapuluhpatjam boleh karang (;